تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی سالمونلای جدا شده از همبرگر و حساسیت آن ها به تعدادی از اسانس ها

سابقه و هدف: افزایش مقاومت آنتی بیوتیکی سبب افزایش استفاده از گیاهان دارویی با اثرات جانبی کم به جای داروهای معمول شده است. هدف از این مطالعه بررسی آلودگی همبرگرهای صنعتی به سالمونلا، تعیین الگوی مقاومت آنتی­بیوتیکی آن ها و حساسیت آن ها به اسانس های باریجه، لیمو، رزماری، ژرانیوم، آویشن، زیره، نعنا، اکالیپتوس، لاوند، گلسرخ، ریحان و ترخون بوده است. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی از تیر سال 1394 تا تیر سال 1395 تعداد 100 نمونه همبرگر صنعتی به طور تصادفی از مکان های فروش در کاشان خریداری و میزان شیوع سالمونلا به روش کشت بررسی شد. مقاومت آنتی بیوتیکی ایزوله های جدا شده به روش دیسک دیفیوژن بررسی شدند. هم چنین حساسیت ایزوله های جدا شده نسبت به 12 اسانس به روش دیسک دیفیوژن و میکرودایلوشن بررسی شدند. یافته ها: 2 نمونه (2 درصد) از همبرگرها به سالمونلا آلوده بودند. یکی از آن ها دارای آنتی ژن سوماتیک o8 (گروه سرمی c2) و یکی از آن ها در هیچ کدام از گروه های سرمی قرار نگرفت. دو ایزوله جدا شده 100 درصد به یک یا چند آنتی بیوتیک به روش دیسک دیفیوژن مقاوم بودند. ایزوله ها مقاوم به بیش تر آنتی بیوتیک ها هم چون کلرامفنیکل، آموکسی سیلین-کلاولانیک اسید، کانامایسین، سفتریاکسون و سفتازیدیم بوند. بیش ترین اثر مهاری رشد روی سالمونلاها توسط اسانس آویشن به ترتیب با حداقل غلظت مهار کنندگی و حداقل غلظت کشندگی برابر 39/0 و 78/0 میلی گرم در میلی لیتر بود و میانگین قطر هاله رشد 18/1±67/23 میلی متر ایجاد شد. استنتاج: مقاومت آنتی بیوتیکی سالمونلاهای جدا شده از همبرگرها بالا بود. اسانس های مورد استفاده دارای اثرات ضد­باکتریایی بالایی نسبت به آنتی بیوتیک های معمول داشتند و می توانند به عنوان گیاهان دارویی مفید استفاده شوند